SHAKIN'STEVENS: Paradiso
Shakin'Stevens and the Sunsets live in Paradiso: 6/7/1973:
'Vrijdag 6 Juli is Rock&Roll night', stond er op talloze affiches te lezen, overal door de stad verspreid en op de gekste plaatsen opgehangen, Dat beloofde dus heel wat, want die Rock&roll zou echt niet door de eerste de beste groep gespeeld worden, maar door de doorgewinterde rotten Shakin'Stevens en de Sunsets.
En ik moet bekennen dat ze me weer perplex hebben laten staan. Begeleid door een zeer op elkaar in gespeelde muziekmachine, i.c. de Sunsets, gaf vetkuif Stevens een wervelende show. Begonnen werd met 'It Came Out Of The Sky' (bekend van
Creedence Clearwater Revival). Bij 'Rock&Roll music', was een speciaal plaatsje ingeruimd voor de in zwart leer geklede pianist: deze wist inderdaad verbluffende tonen uit zijn instrument te halen. En zoals in alle nummers waren bassist, drummer, saxofonist en gitarist ook in blakende vorm. Dit resulteerde in een erg swingende set. Begeleid door een speciaal voor deze gelegenheid ontworpen lichtshow swingde het publiek dat het een lieve lust was en werkte de groep zich door de songs als 'Sweet little sixteen', 'Tallahasse Lasse' (van good old Freddy Cannon), It only make believe en 'Sweet little rock & roller'. De Sunsets schitterden in een aangepaste versie van 'Nut Rocker' (in 1962 een hit voor B. Bumble en de Stingers) en ook met 'Red River Rock' wisten ze aardig raad. Tijdens deze nummers gebeurden er op de stage de meest vreemde dingen; iemand uit het publiek sprong het podium op en begon op twintig centimeter van de bassist te zingen, saxofonist en pianist haalden tijdens het spelen de raarste capriolen uit, sprongen op elkaar of boven op de piano en de sexy sax-speler lag wellustig kronkelend op de grond zijn erg goeie solo's te spelen. Een genot voor oog en oor! deze groep, die eindigde met de klassiekers 'At The Hop' en 'Johnny B (fuckin') Goode', waarbij 3 man boven op de piano stonden. Jammer was alleen dat er niet zoveel belangstelling voor was; nou ja de thuis blijvers hebben wel wat gemist, want het was er uitstekend, die (natte) vrijdagavond in Paradiso!
Pieter Franssen
LAURIE SIGNALEERT DRANKMISBRUIK,
SHAKING STEVENS BARST LOS.
UIT ALOHA NO.1 (05/73) DOOR LAURIE
GISTERAVOND WAS IK IN PARADISO OM SHAKING STEVENS AND THE SUNSET TE ZIEN OPTREDEN. EN WAT ZAG IK? GEEN FLEURING BEVRIJDE TYPES. ALLEEN MAAR SMOEZELIGE RONDDOLENDE VERSCHIJNINGEN DIE ZELFS DOOR DE BEST ROCK&ROLL TER WERELD MOEIZAAM IN BEWEGING WERDEN GEBRACHT. 'WAAR MOET DAT HEEN' IS NIET VOOR NIETS EEN HIT. SHAKIN'STEVENS EN KORNUITEN HEBBEN WEINIG MET ONZE KRINGEN TE SCHAFTEN. ZE DRINKEN VEEL PILS EN ZE DRAGEN TE WIJDE SPIJKERBROEKEN EN ZE
MAKEN ROCK&ROLL ZOALS NIEMAND DAT DOET. ZE VLIEGEN ZOWAT VAN HET TONEEL AF.
Aaaah! dacht ik toen ik Shaky's z'n eerste tonen hoorde voort- brengen, toen ik hem in z'n gouwe broek met nauwe pijpen en kekke witte laarsjes bewegingen zag maken WAAR MICK JAGGER EEN DARTELEND HERTJE BIJ LIJKT. Vanaf het eerste moment dat hij opkomt straalt er spanning van hem uit. Hij heeft een meeslepende en welklinkende stem. Maar het is vooral z'n sjoo, z'n luipaard achtige bewegingen die je aan de grond genageld houden. En dat is lang geleden zeg dat iemand mij volkomen fascineerde.!! Ace aan de piano. Een flink gebouwde rijksgenoot, die grootmoedig wordt aangekondigd met 'here comes shaft' Als Ace aan de piano zit dan vraag je je af hoe het instument intakt blijft. Ik heb nog nooit iemand zo op de grens van de waanzin tekeer zien gaan. het is een drijvend helder geluid, de piano van Ace. Saxofonist Tony staat te trillen op z'n benen. Hij is voortdurend in de aanval. Rent over het toneel, springt bovenop de piano, rolt over de grond. En het is geen maffe reproduktie van betere tijden... het is hier en nu. De Sunsets hebben niets te maken met de hang naar de vijftiger jaren die veel vuldig te vinden is in muziekkringen. Ze vinden gewoon dat rock de enige echte muziek is en ze zijn nooit opgehouden het te spelen. Het is feest op het toneel. Manager Paul barret, in spijkerbroek en gimpies, loopt te klappen, te dansen en staat op een gegeven moment triomfantelijk met z'n spijkerjack boven z'n hoofd te zwaaien.
De bassist is zo aan de gang dat hij met z'n oog tegen de saxofoon aan loopt. Het oog bloedt. Hij ziet niets meer. Hij wankelt van het toneel af. Maar als het publiek, wat dan toch eindelijk in beroering is gebracht, blijft smeken om meer, dan rent hij terug en speelt nog drie nummers mee. Dansen op de afgrond. Het zijn verloren tijden dus laten we maar flink te keer gaan. And get of your asses and dance. Shaky is wat ze vroeger a pretty boy noemden. HIJ IS UITERST GEIL maar op de een of andere manier blijft hij fris en vriendelijk. Er gaat een enorme kracht van hem uit maar geen enkele kwaadaardigheid. Als hij NIET op het podium is, is hij pijnlijk verlegen. Met een blos op de gladde konen laat hij zich intervjoewen. Hij kan moeilijk uit zijn woorden komen. Zoals de meeste zeer direkt werkende muzikanten denkt hij er nauwelijks bij na wat hij doet. Hij heeft het
altijd willen doen, hij doet het en hij doet het goed. Hij vindt mijn vragen vaak onbegrijpelijk. Hoe voel je je op het toneel ('well... it's the music ...'); Hoe was je jeugd ('wat bedoel je') wat vind je van het leven van een rockgroep op toernee. ('we slapen weinig') en heb je altijd een rock&roll star willen zijn ('eh...ja, dat zal wel'). Hij is de jongste uit een gezin van veertien kinderen. 'I'm the baby of the family' zegt hij en doet een poging om erbij te knipogen. Hij komt uit Wales evenals Paul Barret die hem drie jaar geleden ontdekte. Paul is lang, hij zou slungelig kunnen zijn als hij niet zoveel energie had. Hij schrijft nummers, regelt alles en heeft waarschijnlijk erg veel met het konsept te maken. Hij kondigt ze ook aan. En dan begin je al te begrijpen dat je met iets heel sterks te maken gaat krijgen.
_ _ _
Hij heeft de iets sluipende, op de tenen gebalanceerde houding van de rasechte rocker. Hij is een fenomeen. Ik hoor hem in de kleed kamer iemand vertellen dat de rock&roll zich nog lang niet tot het uiterste heeft ontwikkeld. het is halverwege in slaap gevallen. Het is tijd voor een nieuwe ster. En Paul weet wie die ster gaat worden. Ik ook!
